زى ما حصل تمام النهارده مع حبايبنا "ولاد المصريين" ابطال منتخب مصر فى كرة اليد.. الولاد بصراحة اجتهدوا من اول البطولة بشكل استثنائى لدرجة انهم رفعوا سقف الطموحات عندنا لأعلى درجة. وبقينا شبه مطمنين ان الكاس بقى فى جيبنا .. مش كفاية ان البطولة على ارضنا كمان!!
لحد ما جه ماتش النهارده.. الولاد بقوا مرتبكين ومتوترين وبيعملوا اخطاء فى منتهى السذاجة وفى أوقات قاتلة .. زى حكاية التبديل الخاطىء وكمان زى الرمية الجزائية اللى جت فى اخر تلات ثوانى فى المباراة علشان تقلب النتيجة بشكل كامل وتودينا فى حتة تانية خالص.
رشة ملح بصاغ بوظت التعب الكبير اللى عملوه علشان يعوضوا الفرص اللى ضاعت بسذاجة لا تصدر عن مجموعة هواه مش محترفين فى اغلى اندية العالم.
الولاد بصراحة كانوا تحت ضغط عصبى ونفسى كبير قوى .. مش عشان هايواجهوا بطل العالم انما علشان تحملوا مسؤولية اسعاد كل المصريين اللى أمنوا بيهم ووقفوا فى ضهرهم. وعلشان كده جت الاخطاء بسبب الارتباك والتردد والرغبة القوية فى المكسب والفرحة والمسؤولية الكبيرة اللى شكلت ضغط كبير على أعصابهم.
اللى حصل مع ولادنا الابطال دول هو بالظبط اللى ممكن يحصل معانا واحنا بنعانى من الحرمان فى اى ريجيم بنمشى عليه.. وخصوصا لما نبتدى نقرب من النتايج المطلوبة ولما تطول المدة ويزيد الضغط فنبدأ عند اول مشكلة نفسية أو ضغوط فى الشغل او البيت نتوتر ونبتدى نقع فى التجاوزات واللى بدورها بتضغط هى كمان على اعصابنا وتخلينا نغلط اكتر ونعك اكتر واكتر.
وعلشان كده لازم الواحد يحاول يبعد عن الضغوط وما يستسلمش لها بالشكل اللى ممكن يوصله انه يفقد هدفه واتجاهه وتروح منه الفرص ويضيع مجهود كبير كان اولى بيه انه يحافظ عليه.
عامة العايط ع الفايت نقصان عقل ومفيش فايدة م البكا ع اللبن المسكوب .. تعالوا ننسى العك اللى حصل ونبتدى من جديد على مية بيضا.
